دانشنامه اسلامی
ابن عراقی در قاهره متولد شد و در سه سالگی همراه پدر به دمشق رفت. پدر از کودکی مشوق او در تحصیل علم بود و او را در دمشق در مجالس درس شاگردان فخرالدین ابن بخاری و فخرالدین ابن عساکر و دیگر محدثان شرکت داد و پس از چندی به قاهره بازگرداند. آنگاه ابن عراقی به حفظ قرآن پرداخت. در 780ق، بار دیگر به دمشق رفت و نزد طبقه جدیدی از محدثان حدیث شنید. درعین حال، از فراگیری سایر علوم نیز غافل نبود.
ابن عراقی در زادگاهش، قاهره و نیز در دمشق، بیت المقدس، مکه و مدینه نزد بزرگان زمان، چون سراج الدین بلقینی، جمال الدین اسنوی، برهان الدین ابن جماعه، ابن ملقن، جمال الدین ابن نباته و ابوالبقاء سبکی، فقه، حدیث و دیگر دانش ها را فراگرفت. پس از درگذشت پدر، مشاغل او را عهده دار شد و در جامع طولونی و مدارس دیگر، تدریس فقه و حدیث را آغاز کرد و بعد از درگذشت همام الدین، شیخ مدرسه جمالیه، به جانشینی او برگزیده شد.
در دهه 90، به نیابت قاضی عمادالدین کرکی منصوب گردید و مدت 20 سال در این مقام باقی ماند. در 823ق، برای به جای آوردن مناسک حج به مکه رفت و در حرمین به تدریس پرداخت. پس از وفات قاضی جلال الدین بلقینی (824ق) از سوی ملک ظاهر به قاضی القضاتی برگزیده شد، اما یک سال و اندی بعد در اثر دشمنی برخی دولت مردان، از این مقام برکنار شد و کمتر از یک سال بعد درگذشت. پیکر او را کنار پدرش به خاک سپردند.
3. تحریر الفتاوی علی التنبیه و المنهاج و الحاوی؛
4. ذیل علی ذیل العبر ذهبی؛
