کشور گیری

لغت نامه دهخدا

کشورگیری. [ ک ِش ْ وَ ] ( حامص مرکب ) مملکت گیری. کشورستانی. مملکت ستانی. ملک گیری :
گر تو لشکرشکنی داری و کشورگیری
پادشاه از چه دهدگنج به لشکر از خیر.سوزنی.کار لشکرشکنی دارد و کشورگیری
در چنین کار پسندیده چرا این تأخیر.سوزنی.