هتیت

لغت نامه دهخدا

هتیت. [ هََ ] ( ع مص ) به صدا درآمدن چیزی. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). || شنیده شدن صدا از زمین. ( معجم متن اللغة ). || بانگ کردن شتربچه. ( تاج المصادر بیهقی ).
هتیت. [ هََ ] ( ع اِ ) صوت. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). صدا. آواز. بانگ.

فرهنگ فارسی

صوت صدا
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال عشق فال عشق فال تک نیت فال تک نیت