هتیت

لغت نامه دهخدا

هتیت. [ هََ ] ( ع مص ) به صدا درآمدن چیزی. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). || شنیده شدن صدا از زمین. ( معجم متن اللغة ). || بانگ کردن شتربچه. ( تاج المصادر بیهقی ).
هتیت. [ هََ ] ( ع اِ ) صوت. ( معجم متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). صدا. آواز. بانگ.

فرهنگ فارسی

صوت صدا
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال لنورماند فال لنورماند فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال تخمین زمان فال تخمین زمان