لغت نامه دهخدا مملوکیت. [ م َ کی ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِمص ) عبودیت و بندگی و غلامی و گرفتاری و اسیری و محبوسی. ( ناظم الاطباء ): قنانة و قنونة، مملوکیت و بندگی. ( منتهی الارب ).
