لغت نامه دهخدا رجم ملک. [ رَ م ِ م َ ل ِ ] ( اِخ ) ( به معنی دوست سلطان ) یکی از اسیرانی که فرستاده شدند که در هیکل در حضور خداوند نماز گزارند. ( قاموس کتاب مقدس ).
