لغت نامه دهخدا دندان گردی. [ دَ گ ِ ] ( حامص مرکب ) حالت و صفت دندان گرد. گران گازی. گران فروشی. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به گران فروشی و دندان گرد شود. || کنایه از خست و دنائت. ( لغت محلی شوشتر ).- دندان گردی کردن ؛ نیفزودن و نکاستن در شری و بیع. ( یادداشت مؤلف ).
