دانشنامه اسلامی
حیدرعلی بن مسیح اللَّه اردبیلی اصفهانی متخلّص به «فایض» شاعر ادیب. پدرش از خوشنویسان و فضلای ساکن اصفهان بوده و شعر می سروده است. حیدرعلی نیز شاعر بوده و در فن ماده تاریخ سرایی مهارت داشته و در اصفهان به تحصیل مشغول بوده است. این رباعی از اوست: ای آهوی خوش نگاه صحرای ختن ••••• آرامِ دلِ حزین غمدیده منتا بزم من از شمع جمالت افروخت ••••• پروانه درآمد که چراغت روشن
نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۲۷۲-۲۷۳.
۱. ↑ نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۲۷۲-۲۷۳.۲. ↑ حسین صبا، محمدمظفر، تذکره روز روشن، ص۵۹۹.۳. ↑ تربیت، محمدعلی، دانشمندان آذربایجان، ص۲۹۳.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۵۶-۸۵۷.
...
