حسن اعلی. [ ح َ س َ ن ِ اَ لا ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در اصطلاح رجال و درایت حدیثی است که نسبت آن به حسن ، مثل حدیث صحیح اعلی است ، نسبت به حدیث صحیح.
فرهنگ فارسی
در اصطلاح رجال و در آیت حدیثی است که نسبت آن به حسن مثل حدیث صحیح اعلی است نسبت به حدیث صحیح
