تشنه گشتن

لغت نامه دهخدا

تشنه گشتن. [ ت ِ ن َ / ن ِ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) عطشان شدن. خواهان نوشیدن آب شدن. طالب شدن :
کار بوسه ، چو آب خوردن شور
بخوری بیش ، تشنه تر گردی.رودکی ( یادداشت مرحوم دهخدا با تردید ).