دانشنامه اسلامی
«الأمالی»، یکی از کتاب های قابل توجه شیخ مفید می باشد که از 42 مجلس تشکیل یافته است و در هر مجلس، 8 - 9 یا 10 - 12 حدیث گنجانده شده است - و فقط مجلس بیست و سوم آن، دارای 48 حدیث می باشد و آن رساله علی بن مهزیار است که پیوست کتاب شده است - که مجموعا حدود 500 حدیث در آن گنجانده شده است. نوع احادیث مندرج، پیرامون فضایل اهل بیت(ع) و نکات اخلاقی و تربیتی و احیانا کلامی می باشد. احادیث این کتاب، از نوعی طراوت و تازگی و شادابی برخوردار است که مطالعه کننده در برخوردهای نخستین، آن را لمس خواهد کرد .
در طول تمام کتاب، یک بار هم عنوان «امام» در مورد ائمه و پیشوایان معصوم(ع) که از آن ها حدیث نقل می شود، نیامده است و اغلب احادیث این کتاب، بیشتر از امیرمؤمنان(ع)، امام زین العابدین(ع)، امام باقر(ع)، امام صادق(ع) و امام رضا(ع) می باشد و از دیگر پیشوایان معصوم(ع)، چندان حدیثی وجود ندارد .
مترجم، احتمال می دهد که این رساله، در زمان تقیه یا مرعوب بودن نویسنده تألیف شده یا اینکه تنظیم و تحریر نسخه در چنین عهدی صورت پذیرفته است. وی در این باره می نویسد: بااینکه مطالبی پیرامون خلافت و حکومت آمده است، ولی کلمه «امام» مطلقا در هیچ کدام از احادیثی که نوعا از آن بزرگواران نقل شده است، وجود ندارد و محملی جز تقیه نمی توان برای آن پیدا کرد یا اینکه کلمه امام، بعدها رواج بیشتری یافته است و در آن عصر، چندان معمول نبوده است .
در پیشگفتار ترجمه، نوعا شرح حال راویان از تحقیقات استاد ولی و استاد علی اکبر غفاری که بر چاپ جامعه مدرسین داشته اند، بهره گیری شده است .
مترجم، سعی نموده است تا ضمن رعایت امانت در ترجمه، از الفاظ و عبارات سلیس و روان استفاده کند.
[ویکی نور] ترجمه فارسی همراه با متن عربی امالی شیخ مفید(ره). ترجمه فارسی همراه با متن عربی امالی شیخ مفید(ره)، اثری است متشکل از کتاب «الأمالی» جناب شیخ مفید به زبان عربی و ترجمه فارسی آن به قلم دکتر عقیقی بخشایشی.
«الأمالی»، یکی از کتاب های قابل توجه شیخ مفید می باشد که از 42 مجلس تشکیل یافته است و در هر مجلس، 8 - 9 یا 10 - 12 حدیث گنجانده شده است - و فقط مجلس بیست و سوم آن، دارای 48 حدیث می باشد و آن رساله علی بن مهزیار است که پیوست کتاب شده است - که مجموعا حدود 500 حدیث در آن گنجانده شده است. نوع احادیث مندرج، پیرامون فضایل اهل بیت(ع) و نکات اخلاقی و تربیتی و احیانا کلامی می باشد. احادیث این کتاب، از نوعی طراوت و تازگی و شادابی برخوردار است که مطالعه کننده در برخوردهای نخستین، آن را لمس خواهد کرد ....
در طول تمام کتاب، یک بار هم عنوان «امام» در مورد ائمه و پیشوایان معصوم(ع) که از آن ها حدیث نقل می شود، نیامده است و اغلب احادیث این کتاب، بیشتر از امیرمؤمنان (ع)، امام زین العابدین (ع)، امام باقر (ع)، امام صادق(ع) و امام رضا(ع)می باشد و از دیگر پیشوایان معصوم(ع)، چندان حدیثی وجود ندارد ....
مترجم، احتمال می دهد که این رساله، در زمان تقیه یا مرعوب بودن نویسنده تألیف شده یا اینکه تنظیم و تحریر نسخه در چنین عهدی صورت پذیرفته است. وی در این باره می نویسد: بااینکه مطالبی پیرامون خلافت و حکومت آمده است، ولی کلمه «امام» مطلقا در هیچ کدام از احادیثی که نوعا از آن بزرگواران نقل شده است، وجود ندارد و محملی جز تقیه نمی توان برای آن پیدا کرد یا اینکه کلمه امام، بعدها رواج بیشتری یافته است و در آن عصر، چندان معمول نبوده است ....
در پیشگفتار ترجمه، نوعا شرح حال راویان از تحقیقات استاد ولی و استاد علی اکبر غفاری که بر چاپ جامعه مدرسین داشته اند، بهره گیری شده است ....
مترجم، سعی نموده است تا ضمن رعایت امانت در ترجمه، از الفاظ و عبارات سلیس و روان استفاده کند.
