دانشنامه اسلامی
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز شده و مطالب، در قالب هفت مقاله عرضه گردیده است.
در مقدمه، خاستگاه مقالاتی که در کتاب آمده و هدف کلی ای که در آنها دنبال شده، ذکر گردیده است. نویسنده در این باره می نویسد: «مقالاتی که در این اثر عرضه شده است، پیش از هر چیز برآمده از دغدغه های شخصی نویسنده بوده و وی در آن ها، در پی روشن تر کردن شماری پرسش های تاریخی است؛ پرسش هایی که البته، خود از شرایط کنونی برآمده اند؛ چراکه به نظر نویسنده، هر تاریخی، تاریخ اکنونیت ماست؛ اکنونیتی که پرسش از موقعیت واقعی ما را پیش می نهد» ...
وی همچنین خاطرنشان می کند که: «در نگارش این مقالات، هرگز در صدد بیان آمال و آرزوهای یک گروه خاص، آن هم به زبانی خاص نبوده و به همین دلیل هم با روایت رسمی بسیاری از تاریخ پردازان کنونی بی تفاوت برخورد کرده است؛ همچنان که کوشیده تا در مقام آن واعظی نباشد که با ساده انگاری و به ناگزیر، از عظمت یا انحطاط گذشته سخن می گوید. بی گمان، این کار، ورود وی به عرصه تاریخ نگاری، آن هم در گستره ای چنین حساس را ورودی بی گذرنامه جلوه خواهد داد؛ به ویژه که برای پیمودن این راه، راهنمایی برنگزیده و بیشتر، دغدغه ها و پرسش های خویش را پیموده است و شاید هم بخشی از دغدغه ها و پرسش های نسل خویش را؛ البته، ضمن رعایت اصول تاریخ نگاری معاصر؛ معاصر در معنای فلسفی / روش شناختی آن» ...
در مقاله اول، به تاریخ نگاری از منظری متفاوت نگریسته شده است. این مقاله، حاصل تأملی چندساله است در چگونگی بررسی متون تاریخی تمدن ایرانی در دوره اسلامی. نویسنده بر این باور است که تاریخ نگاری ایرانی، نیازمند توجه به دستاوردهای جدید روش شناسی است؛ روش شناسی در معنایی که فلسفه معاصر به کار می برد ...
