دانشنامه اسلامی
اطلاق شرایطی، از اقسام اطلاق احوالی بوده و کاربرد آن در جایی است که مطلق ، فردی از افراد ماهیت می باشد یعنی معنای جزئی است نه کلی تا شمول افرادی داشته باشد و شمول در آن به حسب شرایط مختلف حاکم بر آن فرد، در نظر گرفته شده است، مانند: «اکرم زیدا» که حکم، به اکرام زید (فرد جزئی) در تمام حالات و شرایط شده است؛ در مقابل «اکرم زیدا اذا کان عالما» که حکم به اکرام زید مقید و مشروط به عالم بودن وی شده است؛ پس در جمله اول، تعلق حکم اکرام به زید، منوط به وجود شرط خاصی در او نیست و به این جهت، اطلاق آن اطلاق شرایطی است.