دانشنامه اسلامی
کتاب، مشتمل بر مقدمه مختصری از محقق اثر، مقدمه مؤلف و متن اصلی است که به شیوه سال نگاری شرح حال متوفیات ذکر شده است. نویسنده در ذیل شماره هر سال ابتدا شرح حال مختصری از اعلام متوفای آن سال را ذکر نموده و در پایان تحت عنوان حوادث به اتفاقات مهم آن سال اشاره کرده است.
نویسنده در مقدمه اش، علم تاریخ امم و مردم یک زمان را از مفیدترین و والاترین علوم دانسته است که به وسیله آن تاریخ بلاد و عظمت و فرهنگ و آبادانی آنها شناخته می شود. سرزمین هایی که تاریخ و شرح حال علما و بزرگان آنها شناخته نشود، بین دیگر امم مجهول خواهد ماند. علما علم تاریخ را به اقسام متعدد و انواع مختلفی تقسیم کرده اند. از جمله این اقسام، علم به وفیات افرادی است که به علم، شجاعت، مسئولیت های مهم و... در تاریخ بلاد مشهور بوده اند. اولین کسی که به گردآوری این وفیات در دولت اسلامی اقدام نمود فقیه مورخ احمد بن حسن قسمطینی معروف به ابن قنفذ (متوفی 810ق) است. وی در کتابش «شرف الطالب فی أسنی المطالب» مشهور به «وفیات ابن قنفذ» مجموعه خوبی از وفیات مشاهیر رجال امت اسلامی از همه جای عالم از قرن اول هجری تا نزدیکی وفات خودش را گردآوری نموده است.
پس از او احمد بن محمد بن قاضی (متوفی 1025ق) ذیلی بر تاریخ ابن قنفذ به نام «لقط الفرائد من لفاظة حقق الفوائد» و در ذیل آن «شرف الطالب» را در شرح حال بزرگان تا آخر قرن دهم نوشت. محمد بن طیب قادری حسنی (متوفی 1187ق) بر دو کتاب پیشین کتاب ذیل مفصلی با نام «نشر المثانی لأهل القرن الحادی عشر و الثانی» و کتاب مختصری با نام «التقاط الدرر و مستفاد المواعظ و العبر» نوشت. سپس عبدالسلام بر دو کتاب قادری دو ذیل «زبدة الأثر» و «إتحاف المطالع» را به رشته تحریر درآورد.
نویسنده سپس بر این نکته تأکید می کند که از سال 1170ق، تاکنون کسی بر کتب قادری ذیلی ننوشته است. بنابراین وی وفیات مشهورین را در کتابی با نام «زبدة الأثر» جمع کرده که به لحاظ حجم زیاد، استفاده از آن مشکل بوده است. سپس تصمیم گرفته که آن را خلاصه کرده و ذیلی بر کتاب «التقاط الدرر» قادری بر همان شیوه و اسلوب قرار دهد، ولذا همانند اصلش وفیات را بر مبنای سال نگاری از ابتدای سال 1171ق تا سال 1370ق جمع کرده است.
ابن سوده در بخش پایانی مقدمه چنین می نویسد که حق موضوع را برحسب وفیاتی که به دست آورده ام به جا آورده ام؛ اما اگر اسم عالم یا فرد مشهوری را در میان وفیات نیابی و از خود بپرسی که کجاست؟ گمان مبر که عمداً آن را ذکر نکرده ام بلکه وفیات ذکرشده در کتاب، آن چیزی است که علم و اطلاع و تحقیق من به آن رسیده است.
