تلبیه

لغت نامه دهخدا

( تلبیة ) تلبیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) لبی بالحج تلبیة؛ لبیک گفتن در حج. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). لبیک گفتن حاجیان. ( آنندراج ). گفتن لبیک اللهم لبیک. و بعضی تلبئة گویند.( از اقرب الموارد ). رجوع به تلبئة شود :
شها منم که ز شوق طواف مرقد تو
بجای تلبیه بر لب درود نامحصور.خالص استرآبادی ( از آنندراج ).|| لبیک گفتن در جواب. ( آنندراج ). کسی را لبیک گفتن. ( از اقرب الموارد ). و یقال : دعانی فلبیته ُ و سعدیته ُ؛ ای قلت له ُ لبیک و سعدیک. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ عمید

۱. اجابت کردن، لبیک گفتن در جواب کسی.
۲. لبیک گفتن در حج.

فرهنگ فارسی

اجابت کردن، لبیک گفتن درجواب کسی، لبیک گفتن درحج
لبیک گفتن در حج . یا لبیک گفتن در جواب .

دانشنامه آزاد فارسی

تَلْبیه
لبیک گفتن در اعمال حج. حاجی و معتمر با گفتن تلبیه مُحرِم می شود. تلبیه در حج و یا عمره، مانند تکبیرةالاحرام در نماز است و همانند آن باید به عربی و صحیح ادا شود. بدون تلبیه احرام تحقق نمی یابد، به جز احرام حج قِران. صورت تلبیه چنین است: لَبَیک اللهم لبیک، لبیک لاشریک لَکَ لبیک. بهتر است این جمله ها نیز افزوده شود: انّ الحمد و النعمة لک و الملک، لاشریکِ لک لبیک. کسی که لال است ضمن گرداندن زبان، با دست نیز اشاره می کند. مستحب است تلبیه تکرار شود، اما برای احرام یک بار کافی است. گفتن تلبیه در عُمرۀ تمتع تا مشاهدۀ خانه های مکه، و در حج تمتع تا ظهر روز عرفه است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] لبّیک گفتن در احرام را تلبیه گویند. از آن در باب حج سخن گفته شده است. تلبیه یکی از واجبات احرام است و به معنای لبیک گفتن است.
تلبیه از واجبات احرام است و بدون آن احرام عمره و حج منعقد نمی شود جز در حج قران که حاجی- بنابر قول مشهور- مخیّر است بین تلبیه، اشعار و تقلید.
رکن یا عدم رکن بودن تلبیه
در اینکه تلبیه رکن است و ترک عمدی آن موجب بطلان عمل می شود، یا آنکه رکن نیست، اختلاف است.
انواع تلبیه و صورت تحقق آن
تلبیه به لحاظ کیفیت به واجب و مستحب تقسیم می گردد.
← تلبیه واجب
...
[ویکی شیعه] تَلْبِیه از واجبات احرام در حج و عمره است که با گفتن جمله های خاص شامل «لَبَّیک» انجام می شود. رایج ترین ذکر تلبیه جمله « لَبَّیکَ الّلهُمَّ لَبَّیکَ، لَبَّیکَ لاشَریکَ لَکَ لَبَّیکَ، إنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَةَ لَکَ وَالْمُلکَ، لاشَریکَ لَکَ لَبَّیکَ» است که باید به عربی صحیح به هنگام نیت احرام گفته شود و پس از آن حج یا عمره گزار باید از محرمات احرام اجتناب کند. «لَبّیک» در حج به معنای پاسخ مثبت به ندای خداوند و تجدید عهد بندگی با او است. تکرار تلبیه در بخش هایی از مسیر میقات تا مکه مستحب است.
«تلبیه» از ریشه «ل ب ی» یا «ل ب ب» به معنای مقیم شدن و ماندن در یک مکان، اجابت، پاسخ مثبت دادن و لبّیک گفتن است.؛ افزون بر این، ماده «ل ب ب» به معنای خالص و چکیده یک چیز است. از این رو، به عقل «لُبّ» و به فرد عاقل «لبیب» گفته اند. بر این اساس، معنای واژه «لبّیک» در پاسخ هر ندا دهنده، این است:«اخلاص من برای تو است یا من مقیم بر طاعتِ تو هستم.»
در اصطلاح فقیهان، «تلبیه» یعنی بر زبان راندن جملاتی ویژه، شامل لبیک به خداوند در احرام حج و عمره است. از جمله واژگان مرتبط با تلبیه، «اهلال» به معنای تلبیه با صدای بلند است.
[ویکی اهل البیت] تَلبیه به معنای لَبَّیْک گفتن، از واجبات احرام است و بدون آن احرام عمره و حج منعقد نمی شود جز در حج قِران که حاجی ـ بنابر قول مشهور ـ مخیّر است بین تلبیه، اِشعار و تقلید در این که تلبیه رکن است و ترک عمدی آن موجب بطلان عمل می شود یا آنکه رکن نیست، اختلاف است.
تلبیه به لحاظ کیفیت به واجب و مستحب تقسیم می گردد. در کیفیت تلبیه واجب، سه قول است:
تلبیه مستحب، تلبیه هایی است که پس از تلبیه واجب گفته می شود، مانند {لَبَّیْکَ ذَاالمَعارِجِ لَبَّیْک، لَبَّیْکَ داعِیاً إِلی دارِالسَّلام...}.
زمان تلبیه پس از نیّت احرام است و در وجوب همزمانی تلبیه با نیّت اختلاف است. قول عدم وجوب به مشهور نسبت داده شده است. بنابر قول به عدم وجوب تقارن، در این که تأخیر آن از میقات مطلقا جایز نیست یا جایز بلکه افضل است تأخیر آن تا بیداء برای کسی که از ذوالحلیفه محرم می شود و تا رَقْطاء برای کسی که در مکه محرم می شود، اختلاف است.
مقدار واجب تلبیه یکبار است؛ لیکن تکرارش مستحب است و قطع آن در احرام عمره تمتع هنگام مشاهده خانه های مکه و در احرام حج، ظهر روز عرفه واجب است. در محل قطع تلبیه در احرام عمره مفرده چهار قول است: هنگام دخول حرم، زمان مشاهده کعبه، تفصیل بین کسی که خارج حرم محرم شده و کسی که برای احرام عمره از حرم بیرون رفته است که برای اوّلی هنگام دخول حرم و برای دومی زمان مشاهده کعبه و قول چهارم تخییر بین قطع، هنگام دخول حرم و زمان دیدن کعبه. قول سوم به مشهور نسبت داده شده است.
بلندکردن صدا به تلبیه هنگام اشراف بر وادی ابطح برای کسی که از مکه محرم شده و نیز برای سواره ای که از راه مدینه برای حج آمده، هنگامی که به وادی بیداء برسد، مستحب است. این حکم اختصاص به مرد دارد. محرمات احرام پیش از گفتن تلبیه بر محرم حرام نمی شود. برای محرم پاسخ دادن دیگری به تلبیه مکروه است.
[ویکی حج] تلبیه از واجبات احرام در حج و عمره است که با گفتن جمله های خاص شامل «لَبَّیک» انجام می شود. تلبیه پاسخ بندگان به ندای خداوند در آزادی احرام گزاران از آتش یا پاسخ بندگان به ندای حضرت ابراهیم (ع) که به فرمان خداوند مردم را به حج فراخواند و تجدید عهد بندگی با خدا است.
بر پایه منابع تاریخی، حدیثی و تفسیری در روزگار جاهلیت در میان اعراب، تلبیه پیامبران خداوند به صورت تحریف شده و شرک آلود درآمده بود و هریک از قبایل گوناگون جزیرة العرب تلبیه ای خاص داشت. پس از بعثت پیامبر(ص) و نزول قرآن، آیات متعدد در نفی شرک و ممنوعیت تلبیه های روزگار جاهلیت نازل شد و پیامبر اسلام(ص) تلبیه صحیح و توحیدی را که مشتمل بر این عبارات «لَبَّیکَ الّلهُمَّ لَبَّیکَ، لَبَّیکَ لا شَریکَ لَکَ لَبَّیکَ، انَّ الحَمدَ وَالنِّعمَةَ لَکَ وَالمُلکَ، لا شَریکَ لَکَ لَبَّیکَ.» بود را به مسلمانان آموخت.
برای تحقق احرام در حج و عمره تمتع و حج افراد و عمره مفرده، یک بار تلبیه واجب و شرط صحت احرام است که باید به هنگام نیت احرام به زبان عربی صحیح ادا شود. با گفتن تلبیه حج گزار باید از محرمات احرام اجتناب کند.