باول

لغت نامه دهخدا

باول. [ ] ( اِخ ) رودخانه بزرگی است در طبرستان.( از معجم البلدان ). و ظاهراً صورتی از بابل باشد.
باول. [وَ ] ( اِخ ) نام موضعی است که آنجا جامه ابریشمی خوب بافند. ( آنندراج ). و رشیدی آن را با ضم واو ضبط کرده گوید نام شهر بابل است که در عراق عرب نمارده ( نمرودها ) ساخته بودند و اکنون خراب است. ( از آنندراج ) ( از انجمن آرای ناصری ) ( از فرهنگ شعوری ) :
هر خلعه کز او تن ولی یافت
خورشید نسیج باولی بافت.خاقانی.

فرهنگ فارسی

نام موضعیست که در آن جامه ابریشمی خوب بافند

دانشنامه عمومی

باول ( به هلندی: Bavel ) یک منطقهٔ مسکونی در هلند است که در بردا واقع شده است. باول ۸٫۳۳۰ نفر جمعیت دارد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال لنورماند فال لنورماند فال ورق فال ورق فال احساس فال احساس فال فنجان فال فنجان