چس خور. [ چ ُ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) آدم خیلی بخیل. ( فرهنگ نظام ). کنایه از شخص ممسک و بخیل. لئیم. سخت ممسک.خسیس. آنکس که نه خود از آنچه دارد بهره برگیرد و نه دیگران را بهره مند سازد. کسی که با داشتن ثروت در امر معیشت امساک و بخیلی کند. رجوع به چس خوری شود.
فرهنگ معین
(چُ. خُ ) (ص . ) بخیل ، خسیس .
فرهنگ فارسی
( صفت ) ممسک بخیل . خسیس . آنکس که نه خود از آنچه دارد بهره برگیرد و نه دیگران را بهره مند سازد .
