شکسته سلاح

لغت نامه دهخدا

شکسته سلاح. [ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ س ِ ] ( ص مرکب ) شکسته سلیح. که اسلحه جنگی وی شکسته باشد :
یکایک سواران پس اندر دمان
شکسته سلاح و گسسته روان.فردوسی.رجوع به شکسته سلیح شود.