اروا

لغت نامه دهخدا

اروا. [ اَرْ ] ( پهلوی ، اِ ) آله. آلوه. عقاب. ( فرهنگ ایران باستان تألیف پورداود ج 1 ص 298 ).
اروا. [ اَرْ ] ( اِخ ) قریه ای از قرای مرو بدوفرسنگی آن. ( انساب سمعانی ذیل اروانی ). و در منتهی الارب اروی آمده است.

فرهنگ عمید

سیراب کردن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - سیراب کردن ترویه . ۲ - روان کردن . ۳ - به روایت شعر داشتن بر روایت شعر داشتن .
قریه از قرائ مرو

فرهنگ اسم ها

اسم: آروا (دختر) (کردی) (تلفظ: arva) (فارسی: آروا) (انگلیسی: arva)
معنی: نام فرشته ای در آیین زرتشت

دانشنامه عمومی

آروا. آروا ( به لاتین: Arua ) یک منطقهٔ مسکونی در اوگاندا است که در Arua District واقع شده است. آروا ۶۲٬۶۵۷ نفر جمعیت دارد.
اروا روستایی در استان ریفت والی، کنیا می باشد.

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:نی شنی