دورنگ بینی
دانشنامه عمومی
دورنگ بینی در انسان یک نقص دید رنگی است که در آن یکی از سه یاخته مخروطی وجود ندارد یا کار نمی کند و در نتیجه رنگ به دو بعد کاهش می یابد.
دید رنگی دورنگی توسط دو نوع سلول مخروطی با حساسیت های طیفی مختلف و چارچوب عصبی برای مقایسه تحریک سلول های مخروطی مختلف فعال می شود. دید رنگی به دست آمده ساده تر از دید رنگی سه رنگی معمولی انسان و بسیار ساده تر از دید رنگی چهاررنگی است که نمونه ای از پرندگان و ماهی ها است.
یک فضای رنگی دورنگی را فقط می توان با دو رنگ اصلی تعریف کرد. هنگامی که این رنگ های اولیه نیز فام های منحصربه فرد ( Unique hues ) باشند، فضای رنگی شامل تمام گاموت منحصربه فرد می شود.
در دورنگ بینی، فام های منحصربه فرد را می توان با برانگیختن تنها یک مخروط در یک زمان برانگیخت، برای نمونه، نور تک فام نزدیک به انتهای طیف مرئی. یک فضای رنگی دورنگی را می توان با فام های غیر منحصربه فرد نیز تعریف کرد، اما فضای رنگی شامل کل طیف گاموت نخواهد بود. برای مقایسه، یک فضای رنگی سه رنگی نیاز به تعریف سه رنگ اصلی دارد. با این حال، حتی زمانی که سه رنگ طیفی خالص را به عنوان رنگ اصلی انتخاب می کنید، فضای رنگی به دست آمده هرگز کل طیف سه رنگی گاموت را در بر نمی گیرد.
دید رنگی دورنگی را می توان در یک صفحه دوبعدی نشان داد، جایی که یک مختصات نشان دهنده روشنایی و مختصات دیگر نشان دهنده فام است. با این حال، درک فام به طور مستقیم مشابه با فام سه رنگی نیست، بلکه طیفی است از سفید ( خنثی ) در وسط که در نهایت به دو رنگ منحصربه فرد منشعب می شود، برای نمونه، آبی و زرد. برخلاف سه رنگی ها، رنگ سفید ( تجربه زمانی که هر دو سلول مخروطی به یک اندازه برانگیخته می شوند ) را می توان با نور تک رنگ برانگیخت. این بدان معنی است که دورنگ بین ها در رنگین کمان سفید می بینند.