بتار

لغت نامه دهخدا

بتار. [ ب َت ْ تا ] ( ع ص ، اِ ) بران. باتر. شمشیر بران. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

بران شمشیر بران

دانشنامه عمومی

بتار (دهکده باستانی). بتار ( عربی: خربة الیهود، ت.   «Ruin of the Jews» ) یک شهر باستانی یهودیان در کوهستان جبال الخلیل بود. آخرین سنگر شورش بارکوخبا بود و توسط ارتش امپراتوری روم به رهبری هادریان در ۱۳۵ پس از میلاد نابود شد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال مارگاریتا فال مارگاریتا فال ارمنی فال ارمنی فال ماهجونگ فال ماهجونگ