خراب دل

لغت نامه دهخدا

خراب دل. [ خ َ دِ] ( ص مرکب ) سیه روزگار. آدم پریشانحال :
او ز من خراب دل کرد چو گنج بی نهان
من که خرابه اندرم میوه جان من کجا.خاقانی.

فرهنگ فارسی

سیه روزگار آدم پریشان حال
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال قهوه فال قهوه فال راز فال راز فال مکعب فال مکعب