حشن

لغت نامه دهخدا

حشن. [ ح َ ش َ ] ( ع اِ ) شوخ و چرک از چربوی شیر. چرک از چربش شیر. ( منتهی الارب ).
حشن. [ ح َ ش َ ] ( ع مص ) بوی گرفتن خیک و چرکین گردیدن آن از دیر ماندن شیر در وی. ( منتهی الارب ).