خشکه پز

لغت نامه دهخدا

خشکه پز.[ خ ُ ک َ / ک ِ پ َ ] ( نف مرکب مرخم ) آنکه نان روغنی ونان دوالکه و دو تنوره پزد. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ عمید

نانوایی که نان خشک یا نان روغنی می پزد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) نانوایی که نان خشکه پزد .