خراطه

لغت نامه دهخدا

( خراطة ) خراطة. [ خ ِ طَ ] ( ع اِ ) شغل خَرّاطی. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).
خراطه. [ خ ُ طَ ] ( ع اِ ) پاره هایی پوست که از مجرای غایط یا بول برآید. قشاره. جراده : واگر به اسهال زیرین روده بیرون آید [ پاره ای پوست ]که بتازی آنرا خراطه گویند. ( ذخیره خوارزمشاهی ).

فرهنگ فارسی

شغل خراطی

دانشنامه عمومی

خراطه (استان بجایه). خراطه ( به عربی: خراطة ) یک شهرداری در الجزایر است که در استان بجایه واقع شده است. خراطه ۳۵٬۰۷۷ نفر جمعیت دارد.