لغت نامه دهخدا دوختنی. [ ت َ ] ( ص لیاقت ) قابل دوختن. درخور دوخت. رفوپذیر. وصله پذیر.شایسته رقعه زدن. ( از یادداشت مؤلف ) : این خرقه صدپاره ما دوختنی نیست.؟
