بزرگ محل

لغت نامه دهخدا

بزرگ محل. [ ب ُ زُ م َ ح َل ل / ح َ ] ( ص مرکب ) بزرگ مرتبه. بزرگ مقام. بلندپایه :
زهره و مشتری چنان نگرند
پایه قَدرت ای بزرگ محل.سعدی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم