لغت نامه دهخدا گستاخ روی. [ گ ُ ] ( ص مرکب ) کنایه از بی شرم و بی حیا. ( آنندراج ). رجوع به گستاخ رو و گستاخ رویی شود.
فرهنگ فارسی ( گستاخ رو ی ) ۱ - جسور بی پروا : بدان در هر که بالاتر فروتر کسی کافکنده تر گستاخ روتر . ( نظامی ) ۲ - بی شرم وقیح بی حیا.
