تورین
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
معنای نام این شهر چندان پیچیده نیست و به سان نام برخی از اماکن به ریشه های دور تاریخی زبان بازنمی گردد: واژه "Torino" مرکّب از دو بخش "Toro" که در زبان ایتالیایی به معنای گاو نر است و پسوند "ino" که در دستور زبان ایتالیایی کارکرد مصغّر سازی ( کوچک کردن ) اسامی مذکّر را دارد، می باشد؛ بنابراین می توان این واژه را به فارسی، «گاو نر کوچک» ( و نه گوساله نر ) ترجمه کرد.
به طور کلی ابنیه و اماکن دیدنی این شهر شامل میدان ها، موزه ها، کلیساهای قدیمی، پارک ها، قلعه ها و تپّه زیبای مشرف به شهر در کرانه شرقی آن و به امتداد ساحل رود پو می شود. محوریّت ابنیه تاریخی در تورین، هویّت سلطنتی شهر است ( به عکس بسیاری از شهرهای ایتالیا که در آنها هویّت مذهبی و فراز و نشیب های قرون وسطی خودنمایی می کنند )
به جز کلیسای جامع سن جووانی باتّیستا ( Duomo ) که متعلّق به اواخر سدهٔ پانزدهم است، بیشتر بناهای عمومی مهم در تورین متعلّق به سده های ۱۷ و ۱۸ هستند که به سبک باروک ساخته شده اند.
در کلیسای کوچک کفن مقدّس، واقع در کلیسای جامع، ظرفی وجود دارد که حاوی کفنی است که گفته می شود حضرت مسیح را با آن دفن کرده بودند.
از دیگر نقاط قابل توجّه اسلحه خانه آرمریا رئاله است که موزه برجسته ای از اسلحه و جنگ افزار است.
پالاتزو ماداما مکانی است که اکنون موزه هنرهای باستان است.
پالاتزو کارینیانو زادگاه ویتّوریو امانوئلّه دوم پادشاه ایتالیا در سال ۱۸۶۱ تا ۱۸۷۸ است.
نیایشگاه لا موله آنتونلّیانا در سال ۱۸۶۳ به عنوان پرستشگاه یهودیان و فرهنگستان علمی ساخته شده است. هم اکنون به نام بنای لا موله شناخته می شود و محل موزه ملّی سینمای ایتالیا می باشد. این بنا نماد شهر تورین محسوب می شود.
لا باسیلیکا دی سوپرگا که در سال ۱۷۳۱ تکمیل شده، آرامگاه خاندان ساووی، دودمان پادشاهی شمال ایتالیا است که در روی تپّه ای رو به شهر واقع شده است. در جوار این کلیسا همچنین آرامگاه اعضای تیم فوتبال تورینو که در سال ۱۹۴۹ و از قضا در همان مکان قربانی سانحه هوایی شدند نیز واقع شده است.
تورین (شیمی). تورین ( شیمی ) ( به انگلیسی: Thorin ( chemistry ) ) یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب کم ۶۳۶۴۵۱۸ است.
شکل ظاهری این ترکیب، بلورهای زرد و نارنجی است.
