لغت نامه دهخدا باغ بین. ( نف مرکب ) بیننده ٔباغ. تماشاگر باغ. آنکه بدیدن باغ رود : باغ بین را چه غم که شاخ شکست باغبان راست غصه ای گر هست.اوحدی.
فرهنگ عمید بینندۀ باغ، آن که به تماشای باغ برود: باغ بین را چه غم که شاخ شکست / باغبان راست غصه ای گر هست (اوحدی: ۵۴۳ ).
