لغت نامه دهخدا ستم بر. [ س ِ ت َ ب َ ] ( نف مرکب )ستمکش. قبول کننده ظلم. پذیرنده جور : نباشد هیچ بیگانه ستمگرنباشد هیچ آزاده ستم بر.( ویس و رامین ).
