لغت نامه دهخدا نیکوپیکر. [ پ َ / پ ِ ک َ] ( ص مرکب ) خوش اندام. نیکوتن. نیکواندام. خوش هیکل : غیداق و رجل هیئی ؛ مردی نیکوپیکر. ( از منتهی الارب ).
