لغت نامه دهخدا
تهجع. [ ت َ ج َ ] ( ع ص ) طریق تهجع؛ راه گشاده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
تهجع
تهجع. [ ت َ ج َ ] ( ع ص ) طریق تهجع؛ راه گشاده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
تهجع. [ ت َ ج َ ] ( ع ص ) طریق تهجع؛ راه گشاده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
