جای رفتن

لغت نامه دهخدا

جای رفتن. [ رُ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از آماده ساختن. مهیا ساختن جای چیزی را :
چو شادی را و غم را جای روبند
بجائی سر بجائی پای کوبند.نظامی.

فرهنگ فارسی

کنایه از آماده ساختن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم