بی عرضگی

لغت نامه دهخدا

بی عرضگی. [ ع ُ ض َ / ض ِ ] ( حامص مرکب ) بی لیاقتی ( در تداول عوام ). رجوع به بی عرضه شود.

فرهنگ عمید

بی عرضه بودن.

فرهنگ فارسی

حالت و کیفیت بی عرضه