لغت نامه دهخدا بی صدا. [ ص َ / ص ِ ] ( ص مرکب ) بی آواز. ساکت. ( ناظم الاطباء ). خاموش. آرام. بی هیاهو. رجوع به صدا شود.- بی صدا شدن ؛ ساکت شدن. ( ناظم الاطباء ). خاموش ماندن.
