بخت بلند

لغت نامه دهخدا

بخت بلند. [ ب َ ب ُ ل َ ] ( ص مرکب ) که بخت بلند دارد. بلندبخت. مقبل.

فرهنگ فارسی

که بخت بلند دارا بلند بخت .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال ابجد فال ابجد استخاره کن استخاره کن فال مکعب فال مکعب