گنگ ده زبان. [ گ ُ گ ِ دَه ْ زَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از گل سرخ است ، و آن را گنگ صدزبان هم میگویند به اعتبار صد برگ. ( برهان ) : اگر در باغ بِخْرامد به روی گل سخن گوید ز لطف نطق گویایی به گنگ ده زبان بخشد.عمید لومکی ( از انجمن آرا ) ( آنندراج ).
فرهنگ فارسی
کنایه از گل سرخ است و آن را گنگ صد زبان هم میگویند باعتبار صد برگ .