چینگ های
دانشنامه آزاد فارسی
سینینگ، (یا: تسینگ های۱؛ به مغولی: کوکو نور۲؛ به تبتی: آمدو۳) استانی در شمال غربی چین، با ۷۲۱هزار کیلومتر مربع مساحت و ۴,۴۴۸,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). مرکز آن سینینگ۴ است. صنایع آن عبارت اند از تولید مواد معدنی، مواد شیمیایی، پرورش دام، نفت، و تجهیزات پزشکی است. چینگ های در بخش شمالی فلات تبت۵، با نام فلات چینگ های ـ تبت۶، در چین قرار دارد. در مرکز استان، حوضۀ چایدام۷، قرار دارد، که ناحیه ای است با چندین دریاچۀ نمک۸ و مانداب۹، در ارتفاع بین ۲,۵۰۰ تا ۳هزار متر از سطح دریا. رودهای چانگ جیانگ۱۰، هوانگ هو۱۱، و مکونگ۱۲ از کوه های جنوبی چینگ های سرچشمه می گیرند. بخش عمدۀ استان بیابانی است و قبلاً خالی از سکنه بود. از لحاظ نژادی، استان چینگ های بسیار متنوع است. چینی های هان۱۳ در اقلیت اند، و گسترده ترین گروه فرهنگی را تبتی۱۴ ها، با حدود ۹۰۰هزار نفر که اکثراً به چوپانی اشتغال دارند، تشکیل می دهند. در این استان تعدادی قزاق۱۵، مغول، و هوئی۱۶ (مسلمانان چینی) نیز زندگی می کنند. چینگ های در آغاز قرن ۱۸ ضمیمۀ چین و در ۱۹۲۸ به استانی مجزا تبدیل شد. این استان قرن ها بخشی از تبت بود. ملی گرایان تبت این استان را تحت حکومت استعماری تلقی می کنند. تبهکاران و زندانیان سیاسی را غالباً به اردوگاه های کار اجباری چینگ های تبعید می کردند.
TsinghaiKoko NorAmdoXiningTibetan PlateauQinghai-Tibetan PlateauQaidam Basinsalt lakemarshChang JiangHuang HeMekongHan ChineseTibetanKazakhHui
