ناپلئون دوم

لغت نامه دهخدا

ناپلئون دوم. [ پ ُ ل ِ ءُ ن ِ دُوْ وُ ] ( اِخ ) فرزندناپلئون اول و مادرش ماری لوئیز است. در قصر تویلری بدنیا آمده و از زمان کودکی پادشاه روم نامیده شد. پس از برکناری ناپلئون اول از امپراطوری فرانسه بوسیله مجلسین به امپراطوری برگزیده شد. او سراسر زندگی خود را نزد جدش فرانسوای دوم امپراطور اطریش در قصر«شونبرن » با عنوان دوک دو ریشتادی گذراند و به سال 1832 در همانجا مرد و در سال 1940 خاکستر جسدش را به انوالید منتقل ساختند.

فرهنگ فارسی

ناپلئون دوم ( ۱۸۳۲ - ۱۸۱۱ م . ) فرزند ناپلئون اول و ماری لوئیز عنوان پادشاه رم ( ۱۸۱۴ - ۱۸۱۱ ) شاهزاده پارما ( ۱۸۱۸ - ۱۸۱۴ ) و دوک رایش شتاد ( ۱۸۳۲ - ۱۸۱۸ ) داشت . ناپلئون اول در ۱۸۱۵ به خاطر او از سلطنت استعفا کرد ولی او هرگز به حکومت نپرداخت و تمام عمرش را مانند یک زندانی در وین بسر برد و در همانجا به مرض سل در گذشت .

دانشنامه عمومی

ناپلئون دوم ( به فرانسوی: Napoléon II ) ( ناپلئون فرانسوا ژوزف شارل بناپارت ) ( زاده ۲۰ مارس ۱۸۱۱ میلادی – درگذشته ۲۲ ژوئیه ۱۸۳۲ میلادی ) پسر ناپلئون بناپارت و همسر دوم او ماری لوئیز ( دوشس پارما ) بود.
ناپلئون دوم از بدو تولد شاه روم لقب گرفت. او مدت کوتاهی دومین امپراتور فرانسه شد. او در اتریش بزرگ شد. مادر او، ماری لوئیز، عاشق یکی از افسران دربار وین شد و از ناپلئون غفلت کرد. او در ۲۲ ژوئیه ۱۸۳۲ بر اثر سینه پهلو درگذشت.
در پانزدهم دسامبر ۱۹۴۰، آدولف هیتلر دستور داد تا جسد او از وین به پاریس منتقل شده و در کنار قبر پدرش ناپلئون یکم، در لزنولید دفن شود. هرچند شاهزاده جوان مدتی در کنار پدرش - که هرگز او را ندیده بود - آرام گرفت، اما مدتی بعد جسدش به یک کلیسا در لزنولید منتقل شد.