فرخ زند

لغت نامه دهخدا

فرخ زند. [ ف َرْ رُ خ ِ زَ ] ( اِخ ) محمدحسن خان ، مشهور به خانلارخان. به نوشته مؤلف مجمعالفصحاء پسر علی مرادخان زند و نوه محمدحسن خان قاجار جد اعلای قاجاریه است. وی مقرب دربار فتحعلی شاه قاجار بود، و در سال 1237هَ.ق. در کرمان به قتل رسید. این اشعار از اوست :
ملک سرشت و کواکب سپاه و مه رخسار
جهان پناه و فلک بارگاه و مهرسپهر
ولی نواز و مخالف گداز و روشن رای
فرشته طینت و آدم نژاد و پاک گهر.
مثنوی جمشید و خورشید را هم صاحب الذریعة به او نسبت داده است. ( از ریحانة الادب ج 3 ). و رجوع به الذریعة ج 5ص 133 شود.

فرهنگ فارسی

محمد حسن خان مشهور به خانلارخان به نوشته مولف مجمع الفصحائ پسر علی مرادخان زند و نوه محمد حسن خان قاجار اعلای قاجاریه است .

فرهنگ اسم ها

اسم: فرخ زند (پسر) (فارسی)
معنی: مرکب از فرخ ( مبارک ) + زند، نام پسر علیمردان خان زند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال میلادی فال میلادی فال انبیا فال انبیا فال لنورماند فال لنورماند