لغت نامه دهخدا زیرپاکشی. [ ک َ / ک ِ ] ( حامص مرکب ) به لطائف حیل و فریب کسی را به گفتن رازهای خود واداشتن. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به ماده بعد شود.
