داغ زنده. [ غ ِزِ دَ / دِ ] ( ترکیب وصفی ) داغی که مدام خون چکان باشد از این جهت داغی را که برای اماله مواد نزلات سوزند و نگذارند که به شود داغ زنده گویند : شد از تراوش خون رنگ پنبه سرخ ببین که داغ زنده ما را کفن ز برگ گل است.خان زمانی امانی ( از آنندراج ).- زنده بودن داغ ؛ چون یکی از عزیزان بمیرد و دیگری درصدد مردن باشد گویند هنوز داغ فلان عزیز زنده است و این هم می خواهد داغ بالای داغ بگذارد.
فرهنگ فارسی
داغی که مدام خون چکان باشد از این جهت داغی را که برای اماله مواد نزولات سوزند و نگذارند که به شود داغ زنده گویند
