لغت نامه دهخدا خرطبیعت. [ خ َ طَ ع َ ] ( ص مرکب ) احمق. نادان. ( یادداشت بخط مؤلف ) : گاو خرف خوی خرطبیعت نادان جز که ز پهلوی خود کباب نیابد.ظهیرفاریابی.
