برکت اسمای خدا

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] برکت اسمای خدا (قرآن). برکت به معنای ثبوت و پایداری خیر الهی در چیزی و رشد و افزایش است. در برخی آیات قرآن به برکت اسمای خدا اشاره شده است.
نام خداوند، منشا برکات و خیرات همیشگی می باشد و به این مهم در سوره الرحمن اشاره شده است:تبـرک اسم ربک ذی الجلـل والاکرام. «پربرکت و زوال ناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال و بزرگوار تو».
معنای برکت اسمای خدا
در آیه ۳۷ این سوره بعد از ذکر نعمت های مختلف معنوی و مادی دنیا می فرماید: " و یبقی وجه ربک ذو الجلال و الاکرام" و در پایان سوره بعد از ذکر انواع نعمت های بهشتی می فرماید" تبارک اسم ربک ذی الجلال و الاکرام"؛ این دو تعبیر بیانگر این واقعیت است که همه خطوط به ذات پاک او منتهی می شود، و هر چه هست از ناحیه او است، دنیا از ناحیه او است، و عقبی نیز از ناحیه او است، و جلال و اکرام او همه چیز را فرا گرفته.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال انبیا فال انبیا فال تک نیت فال تک نیت فال لنورماند فال لنورماند