دانشنامه اسلامی
قرآن درباره ی به خاطر سپاری کتاب خدا تنها در یک جا سخن به میان آورده است. آنجا که می فرماید: «و اذکرن ما یتلی فی بیوتکن من آیات الله و الحکمة ان الله کان لطیفا خبیرا» حکمت و آیات الهی را که در خانه های شما تلاوت می شود، به خاطر بسپارید. (بدانید که) همانا خداوند مهربان و از همه آگاه است. «ذکر» در این آیه در قبال نسیان (فراموشی) به معنای حفظ و به خاطر سپردن است. در تفسیر آیه دو احتمال داده شده، یکی آنچه که در متن ذکر شده است و دیگری این که ذکر به معنای شکر است. یعنی خدا را شکر کنید از این که خداوند شما (زنان پیامبر) را در خانه ی وحی قرار داده است. علامه طباطبایی تفسیر اول را پسندیده و دومی را ضعیف شمرده است. برای توضیح بیش تر به تفسیر المیزان و مجمع البیان ذیل آیه ی ۳۴ احزاب مراجعه شود.خداوند متعال در این آیه و آیات قبل وظایفی را برای زنان پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) معین ساخته است. آخرین وظیفه در این آیه بیان شده است. به آنان سفارش می کند هرچه از کلام الهی در خانه هایتان نازل می شود؛ به خاطر بسپارید و آن ها را در زندگی خویش به کار ببندید.این آیه در واقع ارزش حفظ قرآن را برای مسلمانان گوشزد می نماید. مخاطبان آیه، زنان رسول خدایند اما از آن جا که اساس شریعت بر حفظ قرآن و سنت پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله وسلّم) است، می توان گفت: در واقع مخاطب آیه گروهی خاص نیست و همه ی مسلمانان در تمسک به قرآن و سنت و حفظ آن شریکند.
حفظ قرآن در احادیث
معصومان (علیهم السّلام) در این باره سخنان بسیار دارند و در موارد مختلف به فراخور آگاهی و ایمان مخاطبان شان به آن اشاره کرده اند. گفتار پیشوایان دین نشان می دهد حفظ قرآن چنان اهمیت دارد که بسیاری از مقام های معنوی جز به یاری آن به دست نمی آید. بخشی از این مقام ها عبارت است از:
← هم نشینی با فرشتگان
قاریان و حافظان قرآن نزد پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) و امیرمؤمنان (علیه السّلام) جایگاهی والا داشتند و مورد احترام و تشویق مادی و معنوی آن بزرگان قرار می گرفتند. بخشی از سیره ی آنان در این زمینه چنین است:
← بخشش مجازات حافظان
...
