التفات بودن

لغت نامه دهخدا

التفات بودن. [ اِ ت ِ دَ ] ( مص مرکب ) التفات کردن :
مرا بکار جهان هرگز التفات نبود
رخ تو در نظرم اینچنین خوشش آراست.حافظ.رجوع به التفات کردن شود.

التفات کردن