دانشنامه اسلامی
نسب وی با ۲۲ واسطه به امام زین العابدین سجاد (علیه السلام) می رسد. از زادگاه و تاریخ تولد و زندگانی او اطلاع دقیقی در دست نیست ، جز اینکه نوشته اند وی ساکن نجف اشرف بوده و در همان شهر درگذشته است .
اساتید
درباره استادان و شاگردان وی نیز آگاهی چندانی نیست و تنها محسن امین یکی از استادان وی را، به نام سید نصرالله بن حسین حائری مدرس نام برده است .چند اثر به ابن امیرحاج نسبت داده اند که تاکنون فقط یکی از آن ها به چاپ رسیده است و آن کتاب شرح الشّافیة ابوفراس است که برای ابوسعد عبدالله فخریزاده ، قاضی عراق تألیف کرده است . تألیف کتاب در ۱۱۷۴ق آغاز و در ۱۱۸۳ق پایان یافته و سپس به چاپهای متعدد رسیده است .
آثار خطی
آنچه از آثار خطی وی می شناسیم عبارت است از:الایات الباهرات فی معجزات النبی (صلی اله علیه و ال و سلم) و الائمة الهداة (علیه السلام)، که آن را برای سیدنصرالله بن حسین حائری مدرس (استاد خود) به نظم درآورده است . نسخه ای ناقص از این کتاب در کتابخانه شخصی محمدعلی خوانساری موجود بوده است ارجوزة فی تاریخ المعصومین الاربعة عشر، که به گفته آقابزرگ ضمن مجموعه ای در خزانه کتب آل عیسی عطار در بغداد موجود بوده و خود او آن را دیده است . این کتاب با عنوان منظومة فی تواریخ الائمه (علیه السلام) نیز یاد شده است ؛ تاریخ نورالباری، دیوان شعری است در تاریخ اهل بیت که آن را بعد از کتاب الایات الباهرات در اواخر عمر در ۱۱۷۷ق سروده و در پایان آن ارجوزه ای راجع به سلسله نسب فخریزاده آورده است . نسخه ای از آن در مکتبه شیخ محمد سماوی موجود است و آقابزرگ آن را دیده و نوشته است که گویا به خط خود ناظم است . وی در مقدمه مآثر، خود را «شاعر آل رسول الله » خوانده است مآثر آباءِ خاتم الانبیاء که درباره معرفی نیاکان پیامبر (صلی اله علیه و ال و سلم) است نسبت آن حضرت را با ۴۹ واسطه به حضرت آدم رسانده است . نسخه ای از این کتاب به خط ابوالقاسم شریف اصفهانی مازندرانی در ۱۲۷۱ق به شماره ۶۲۲۵ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است ؛ نفثات المصدور، که نسخه ای از آن در کتابخانه محمد سماوی محفوظ است .
