لغت نامه دهخدا شاعرپرور. [ ع ِ پ َرْ وَ ] ( نف مرکب ) پرورنده شاعر. مربی شاعر. که شاعر را برکشدو تربیت کند. حمایت کننده از شاعر. که شاعر پرورد.
