تفویت

لغت نامه دهخدا

تفویت. [ ت َ ] ( ع مص ) فائت کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ). || رها کردن و رخصت دادن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) از دست دادن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) از دست دادن .

ویکی واژه

از دست دادن.