ایجار

لغت نامه دهخدا

ایجار. ( ع مص ) ( از «وج ر» ) ائجار. دارو در دهان کسی ریختن. || نیزه زدن در دهان کسی و جز آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ( از «اج ر» ) پاداش عمل دادن. || بستن استخوان را بر کجی. || مباح کردن زن خود را بمزد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || به مزد خواستن کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || به کرایه دادن. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

دارو در دهان کسی ریختن

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ریختن چیزی مانند شیر، آب و غذا در حلق دیگری و همچنین اجاره دادن را ایجار می گویند ایجار به معنای دوم مصدر «آجَرَ» با ریشه «أَجَرَ» است، بر خلاف ایجار به معنای اول که مصدر «أَوْجَرَ» با ریشه «وَجَرَ» می‏باشد و از آن به مناسبت در بابهای صوم، نکاح، اطعمه و اشربه و حدود سخن رفته است.
ریختن آب در حلق روزه‏دار به اکراه، موجب بطلان روزه نمی‏شود، لیکن بر روزه دار جایز نیست به جایی برود که می‏داند در آن جا با وی چنین رفتاری می‏کنند.
ریختن شیر به حلق کودک
ریختن شیر به حلق کودک، موجب نشر حرمت در مسئله رضاع نمی‏شود. تحقّق آن به قول مشهور، منوط به خوردن شیر از پستان شیر دهنده است.
ریختن غذا در حلق بیهوش
اگر چاره‏ای جز ریختن غذا در حلق شخص بیهوش نباشد و مالک غذا به قصد دریافت عوض، آن را در حلق او بریزد، در استحقاق مالک برای دریافت عوض اختلاف است.
ریختن شراب به حلق فرد با اکراه
...